ในเล็บนั้น กำหนดว่า เล็บย่อมไม่รู้ว่า เราตั้งอยู่ปลายนิ้ว แม้นิ้ว
ก็ไม่รู้ว่า เล็บตั้งอยู่ที่ปลายของเรา เปรียบเหมือนเมล็ดมะซาง ที่พวกเด็ก
ชาวบ้านเสียบไว้ที่ปลายไม้ ไม่รู้ว่า เราถูกเสียบไว้ที่ปลายไม้ แม้ไม้ก็ไม่รู้ว่า
เมล็ดมะซางถูกเสียบไว้ที่เรา ฉะนั้น. ด้วยว่าเล็บเหล่านั้น เว้นจากความคิด
คำนึงและการพิจารณา เป็นธรรมไม่มีเจตนา ฯลฯ ไม่ใช่บุคคล กำหนดโดย
บริเฉทว่า เล็บล่างถูกตัดตอนด้วยเนื้อนิ้วที่คน หรือด้วยพื้นที่ตั้งอยู่ที่โคนนั้น
และเล็บบนตัดตอนด้วยอากาศที่ปลาย ด้วยหนังปลายสองข้างของนิ้วทั้งสองข้าง
นี้เป็นการกำหนดเล็บเหล่านั้นโดยสภาค ส่วนการกำหนดวิสภาค ก็เช่นเดียว
กับผมนั่นแล กำหนดเล็บโดยวรรณะเป็นนี้. มีประการดังกล่าวมาฉะนี้.

ทนฺตา ฟัน

ต่อแต่นั้น ก็กำหนดว่า ผู้มีฟันครบ ก็มีฟัน 32 ซี่ ฟันเหล่านั้น
ทั้งหมด โดยวรรณะ ก็มีสีขาว โดยสัณฐาน ฟันของผู้มีฟันเรียบ จะปรากฏ
เหมือนพื้นสังข์ตัดที่แข็ง และเหมือนพวกดอกไม้ขาวตูมที่ร้อยไว้ร้อย ฟัน
ของผู้มีฟันไม่เรียบ มีสัณฐานต่าง ๆ กัน เหมือนลำดับตั่งบนหออันเก่า. ก็
ในปลายแถวฟันสองข้างของฟันเหล่านั้น ฟัน 8 ซี่ ข้างล่าง 2 ซี่ ข้างบน
2 ซี่ มีปลาย 4 มีโคน 4 มีสัน ฐานเหมือน อาสันทิเก้าอี้ยาว. ฟัน 8 ซี่
ซึ่งตั้งอยู่ตามลำดับนั้น ข้างในฟันเหล่านั้น มีปลาย 3 มีราก 3 มีสัณฐาน
เหมือนกระจับ ฟัน 4 ซี่ ข้างล่าง 1 ซี่ ข้างบน 1 ซี่ ตามลำดับนั้น ข้าง
ในฟันเหล่านั้น มีปลาย 2 มีราก 2 มีสันฐานเหมือนไม้ค้ำยาน [เกวียน]
ฟันที่เป็นเขี้ยว 4 ซี ซึ่งตั้งอยู่ตามลำดับนั้น ข้างในของฟันเหล่านั้น ข้างล่าง
1 ซี่ ข้างบน 1 ซี่ มีปลายเดียว รากเดียว มีสัณฐานเหมือนมะลิตูม แต่นั้น
ฟัน 8 ซี่ ข้างล่าง 4 ซี่ ข้างบน 4 ซี่ ตรงกลางแถวฟัน 2 ข้าง มีปลาย